DEVE VE GEYİK
“Bir Uygur Masalı”
Bir zamanlar devenin dallı budaklı çok güzel boynuzları vardı. Bir gün bir göl kenarında eğilmiş su içerken onu gören bir geyik devenin güzelliğine hayran kalmıştı.
Geyik yavaşça deveye yaklaştı. Ormanlar kralının düzenlediği şölene katılacağı için süslenmesi lazım geldiğini söyledi. Boynuzlarını ödünç vermesi için deveye yalvardı. Ricada bulundu ve istediğini elde edinceye kadar diller döktü.
Deve yumuşak yürekli bir hayvandı. Onun yalvarmalarına dayanamadı ve ona güzelim boynuzlarını verdi.
Onları alır almaz öyle sevdi ve benimsedi ki bir daha geri vermek istemedi. At geyiği görünce deve ile aralarında olanları öğrendi. O da deveden kuyruğunu ve yelesini ödünç aldı.
Geyik de at da bir daha devenin yanına uğramadılar. Derler ki devenin yüzündeki o mazlum, o hüzünlü bakış hep o aldatmanın sonucu imiş.